امروزه در توليد بسياری از محصولات پركاربرد و حياتی از ميلگرد استفاده می شود. شمش يكی از محصولات مهم جهت ساخت ميلگرد در صنايع مختلف می باشد. از اين رو برای داشتن ميلگرد مقاوم و ماندگار بايستی ضمن دانستن روش های تولید ميلگرد از شمش، از مناسب ترين نوع شمش استفاده كرد. چرا كه خواص شيميايی و فيزيكی ميلگرد به آن بستگی دارد. معمولا توليد كنندگان برای ساخت ميلگرد از اين ماده، از روش نورد گرم استفاده می كنند.
میلگرد بستر از ضروری ترین مقاطع فولادی است که جهت افزایش استحکام سازه ها و اتصالات به کار می رود و خصوصیات و کاربردهای بسیاری دارد. این نوع میلگرد از مفتول های فولادی بصورت طولی و عرضی ساخته می شود. میلگرد بستر میتواند هم از نوع آجدارو هم از نوع ساده انتخاب شود. آجدار بودن این نوع میلگرد باعث ایجاد اصطحکاک بهتر با بتن خواهد شد.
موضوع این مقاله درباره تفاوت بریکت و آهن اسفنجی است. بریکت و آهن اسفنجی از جملهی مهمترین محصولات فولادی به شمار میآیند و کاربردهای مختلفی دارند. اما در خصوص تفاوت بریکت و آهن اسفنجی لازم به ذکر است که آهن اسفنجی همانطور که از نامش پیداست، دارای ظاهری اسفنجی شکل میباشد. آهن اسفنجی تخلخل بسیار زیادی دارد و حجم آن نسبت به بریکت بسیار بیشتر است. بریکت اما فشرده بوده و فاقد تخلخل است و حجم کمتری دارد.
شمش فولادی محور تولید تمام مقاطع فولادی در صنعت می باشد. این محصول در قالب محصولاتی همچون میلگرد و تیر آهن و ورق فلزی بهره برداری می شود. شمش فولادی در انواع مختلف شامل شمش دستی، بیلت، بلوم، اسلب تولید می شود. شمش فولادی پس از استخراج آهن و تولید فولاد خام، اولین محصولی که به دست می آید تا در موارد مختلف مورد استفاده قرار بگیرد.
میلگرد از مهمترین محصولات مورد نیاز در صنعت ساخت و ساز به شمار میرود و به همین دلیل قبل از هر گونه اقدامی برای خرید این محصول، باید اطلاعات خود را راجع به آن افزایش دهید در این مقاله به چند نکته مهم که در رابطه با خرید میلگرد به روشهای مختلف انجام می شود، می پردازیم.
فولاد، آلیاژی ارزان، همه کاره و قابل بازیافت است. به دلیل استحکام و کشش نهایی زیاد و قیمت مناسب، از آن در صنایع مختلفی نظیر ساختمانسازی، ساخت ابزارها، خودروسازی، تجهیزات، ابزارآلات سازههای زیرساختی و… بصورت عمده استفاده میشود. در حقیقت میتوان در ساخت کوچکترین ابزار تا پلهای عظیم صنعتی ردپایی از فولاد را یافت.
فولاد از سنگ آهن تولید میشود، اما طی عملیات های مختلفی در نهایت میتواند برای ساخت مقاطع فولادی مورد استفاده قرار بگیرد. طی فرآیند تولید فولاد به محصول نهایی، از محصولاتی مانند آهن اسفنجی، گندله، شمش، بیلت و.. استفاده میشود که معمولا هر کدام کاربردهای خاص خود را دارند و دارای تفاوتهایی با یکدیگر هستند. در این مقاله قصدمان این است تفاوت گندله و آهن اسفنجی را به عنوان دو محصول ایتدایی در زنجیزه فولاد مورد بررسی قرار دهیم.
استاد بولت (STUD BOLTS) پیچی است که تمام آن رزوه شده می باشد و کار آن مهار کردن قطعه هایی است که می بایست از ۲ طرف محکم شوند.برای بستن قطعات با استاد بولت از مهره های شش گوش استفاده می شود. پیچ استاد بولت بیشترین کاربرد را در صنایع نفتی و گازی، سیمان، ساختمان و یا خودرو سازی ، معدن و تولید انواع ماشی آلات دارد و در انواع و سایز های مختلف قابل تولید می باشد.
مشخصات استاندارد F1554 در سال 1994 ارائه شد و انکربولت هایی را طراحی می کند که برای اتصال سازه ها به پایه های بتونی طراحی شده است. انکر بولت های F1554 می توانند به صورت پیچ با سر، میله های مستقیم یا انکربولت خمیده باشند. این استاندارد دارای سه گرید استحکامی 36، 55 و 105 و دو کلاس A1 و A2 است که حداقل مقاومت تسلیم (ksi)انکربولت را مشخص می کنند.
در ادامه این مقاله می خوانیم که روش های تولید آهن اسفنجی چگونه می باشد؟ همچنین می خواهیم به کاربرد آهن اسنفنجی، بررسی مزایا و ویژگی های هر یک از روش های تولید این نوع آهن بپردازیم. آهن اسفنجی، نوعی آهن متخلخل است که در فرآیند فولادسازی مورداستفاده قرار میگیرد. محتوای بالای آهن موجود در آهن اسفنجی، باعث شده که به عنوان تعذیه در انواع کورهها استفاده شود. در ادامه به بررسی فرآیند تولید آهن اسفنجی، مزایا و معایب و کاربردهای آن میپردازیم.